by Styl dworkowy narodził się na przełomie XIX i XX wieku i rozwijał się intensywnie aż do czasów II wojny światowej. W tym okresie narodził się również pomysł zaadaptowania charakterystycznych cech architektury dworu jako wiejskiej siedziby do budownictwa miejskiego oraz użyteczności publicznej. Charakterystycznym kolumnowym portykiem przyozdabiano wille miejskie, banki, stacje kolejowe i wiele innych budynków o różnym przeznaczeniu. Obecnie moda na styl dworkowy wraca – z roku na rok rośnie liczba projektów domów nawiązujących do tego historycznego, polskiego trendu.
Odwołanie do tradycji
Charakterystyczną cechą stylu dworkowego jest to, że nawiązujące doń projekty zachowują ten sam, tradycyjny, narodowy kształt. Elementy typowe dla tego stylu to: oparta na planie prostokąta bryła budynku, symetrycznie ukształtowana elewacja, centralne wejście z kolumnowym gankiem, mansardowy dach oraz niewielkie okna. Bardzo istotne jest także zachowanie odpowiednich proporcji elementów architektury – dom wybudowany w stylu dworkowym powinien być przede wszystkim harmonijny.
Nieodłącznym elementem stylu dworkowego jest bogactwo detali. Okna wyposażone są w profilowane szprosy, a ściany i fronton wieńczą gzymsy. Ganek z kolumnowym portykiem wsparty jest na dwóch lub czterech kolumnach ustawionych symetrycznie parami. Niezwykle funkcjonalnymi, a zarazem estetycznymi elementami stylu dworkowego są wykusze, czyli fragmenty budynku wystające z bryły elewacji. Wzbogacają one bryłę budynku, a jednocześnie poszerzają przestrzeń użytkową. Dach bywa wyposażony w lukarny, które pełnią funkcję ozdobną i doświetlają poddasze.
Klasyczne czy nowoczesne? Największą ofertę nowych domów w Warszawie znajdziesz na portalu Rynek Pierwotny.
Nowoczesne materiały
Nawiązanie do stylu dworkowego wiąże się z charakterystyczną kolorystyką i użyciem określonych materiałów. Elewacje utrzymane są w jasnych kolorach, a do pokrycia dachu wykorzystuje się gonty lub pomalowaną na czerwono dachówkę. Okna wykonane są z drewna wysokiej jakości.
Dawniej kolumny, gzymsy, czy opaski okienne stanowiły elementy konstrukcyjne, dlatego wykonane były z materiałów nośnych, czyli kamienia i cegły. Obecnie do budowy kolumn można użyć szalunków z impregnowanego kartonu wypełnionych mieszanką betonową – takie rozwiązanie sprawia, że są one stosunkowo lekkie i łatwo je umieścić w docelowym miejscu. Gzymsy i nadokienniki wykonuje się z płyt i profili elewacyjnych ze styropianu. Zastosowanie takich nowoczesnych materiałów usprawnia pracę i czyni ją łatwiejszą.
Kabina prysznicowa walk-in – zalety i wady
Wnętrze w stylu dworkowym
Drewniane podłogi, ciężkie drewniane meble, pamiątki po przodkach i dodatki o szlacheckim rysie – tak w największym skrócie można podsumować wyposażenie domu w stylu dworkowym. Pierwsze skrzypce oczywiście gra tutaj drewno – dąb, buk, jesion, olcha i sosna. Na podłodze możemy ułożyć deski, panele lub parkiet. Drewniane belki będą dobrze wyglądać również pod sufitem. W roli wyposażenia najlepiej sprawdzą się antyki albo meble stylizowane, także postarzane. Ściany powinny zostać pomalowane jasnymi kolorami lub wytapetowane. W oknach koniecznie powieśmy zasłony.
Duże znaczenie dla urządzenia wnętrz w stylu dworkowym mają tradycyjne, staropolskie dodatki. Mogą to być pamiątki po przodkach, takie jak odziedziczona szabla, stare rodzinne zdjęcia, czy portrety, porcelana, mosiężne świeczniki, czy też zabytkowy zegar. Charakterystyczną dekoracją w stylu dworkowym są makaty i kilimy w orientalne wzory. Powieszone na ścianach będą stanowić efektowne tło dla skrzyżowanych szabel, czy też tradycyjnego ryngrafu o tematyce religijnej.
