Prawo polskie przewiduje instytucję zasiedzenia jako jeden ze sposobów pierwotnego i nieodpłatnego nabycia własności. Zasiedzieć można zarówno rzeczy ruchome, jak i nieruchomości, a skutek nabycia następuje z mocy samego prawa.
Zasiedzenie to jedna z form nabycia własności rzeczy poprzez jej długotrwałe, faktyczne posiadanie. W drodze zasiedzenia można nabyć własność każdej nieruchomości (gruntowej, budynkowej i mieszkaniowej) oraz każdej rzeczy ruchomej. Należy pamiętać, że nabycie własności przez zasiedzenie może dotyczyć jedynie przedmiotów, które mogą być przedmiotami odrębnego prawa własności.
Kara umowna dla dewelopera – czym jest?
Określona osoba może nabyć własność naszej nieruchomości przez zasiedzenie, jeżeli włada rzeczą jak właściciel, traktuje ją jako swoją własność oraz podejmuje takie czynności, które zazwyczaj wykonuje właściciel np. opłaca podatki, uprawia rośliny na nieruchomości, wykonuje inwestycje takie jak wybudowanie ogrodzenia czy utwardzonego podjazdu. Wykonywanie tego typu czynności musi trwać nieprzerwanie przez 20 lat.
Jak bronić się przed zasiedzeniem?
Po pierwsze każdy właściciel powinien dokonywać kontroli swoich nieruchomości. Niezależnie od tego czy jest to działka oddalona o trzydzieści kilometrów, czy znajduje się na drugim końcu Polski, warto przynajmniej raz w roku skontrolować, czy nie jest użytkowana bez naszej wiedzy. W przypadku odziedziczenia spadku, warto zainteresować się tym, co wchodzi w jego skład. Jeżeli jest w nim nieruchomość, warto uregulować kwestię korzystania z niej.
Bardzo pomocnym narzędziem prawnym w rękach właściciela umożliwiającym mu ochronę jego prawa własności są czynności pozwalające na przerwanie zasiedzenia. Jeśli takie przerwanie zasiedzenia dojdzie do skutku, termin zasiedzenia będzie biegł na nowo, co w praktyce uniemożliwi posiadaczowi zasiedzenie nieruchomości.
Co należy zrobić, żeby wykupić mieszkanie komunalne?
Bieg terminu zasiedzenia przerywa się przede wszystkim przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania spraw danego rodzaju albo przed sądem polubownym, dokonaną bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługującego prawa. Najbardziej klasycznym przykładem takiej czynności jest pozew do sądu o wydanie nieruchomości.
Należy przy tym pamiętać, że opisane powyżej czynności podejmowane przez nas po upływie 20 lat (przy tzw. „dobrej wierze”) albo 30 lat (przy tzw. „złej wierze”) nie doprowadzą do przerwania zasiedzenia, będą one bezskuteczne i spóźnione. Do zasiedzenia dochodzi bowiem z mocy samego prawa, z chwilą upływu wskazanych powyżej terminów. Z tym momentem posiadacz nabywa prawo własności. Osoba, która wcześniej była właścicielem nie może zatem, nawet z formalnego punktu widzenia, wnieść po tym terminie np. powództwa o wydanie nieruchomości, gdyż utraciła już prawo własności.
Odrolnienie działki – jak się do tego zabrać?
Co istotne, do przerwania zasiedzenia nieruchomości może doprowadzić tylko właściciel nieruchomości. Tym samym skutek ten nie nastąpi, jeśli czynności prawnej dokona inna osoba.